CZY MOŻNA ZAUFAĆ KOMUKOLWIEK, JEŚLI NIE UFA SIĘ NAWET OSOBIE, KTÓRĄ WIDZI SIĘ W LUSTRZE?

Wizyta Alexandry i następujący po niej poranek są niczym huragan, który zmiata wszystko, co spotyka na swojej drodze. Nastolatkowie z siłowni czują się zdradzeni, June odwraca się od Grace, a Damien znika. Mimo to Grace nie zamierza uciekać - postanawia zmierzyć się z konsekwencjami swoich decyzji.

Brytyjskie gazety ani myślą odpuścić gorący temat, jakim stali się przemierzający edynburskie ulice Damien i tajemnicza nieznajoma. Każdego dnia pojawiają się nowe kompromitujące nagłówki, które odzierają Grace z godności. Dziennikarze nie mają litości dla dziewczyny. Wdeptują ją w ziemię.

W dodatku Grace dowiaduje się, że jej oprawca jest bliżej, niż myślała, a ludzie, których miała za sojuszników, mogą wcale nie stać po jej stronie. Dziewczyna już nie wie, co jest prawdą, a co kłamstwem. Zaczyna wszystko kwestionować. A gdy się wydaje, że gorzej być nie może, dzieje się coś, co burzy obraz kobiety, jaką Grace przez lata starała się być. Nagle się okazuje, że pod maską zobojętnienia, niekiedy wściekłości, wciąż kryje się trzynastolatka, która przeraźliwie boi się ciemności i tego, co ona niesie.

To nie jest historia o wojowniczej dziewczynie, która dzielnie wszystko znosi. To brutalna prawda o byciu człowiekiem.

TOM II SERII POZORÓW