Broń drzewcowa jest obecna w całej historii Japonii, od prymitywnych grotów prehistorycznych włóczni poprzez wyrafinowane kształty pochew na groty z okresu Edo aż po współczesne bagnety. Mimo że za duszę samuraja został uznany miecz, to od najazdów mongolskich aż po okres Edo ruszając do boju wojownik wolał posługiwać się bronią drzewcową. Kult miecza mógł się rozwinąć dopiero wówczas, gdy długi okres pokoju sprawił, że śmiertelnie groźne yari i naginaty trafiły z rąk samurajów na stojaki zbrojowni. Skryť popis