Jako historyk historiografii od lat zajmujący się dziejami nauki historycznej w Polsce Ludowej z radością witam książkę przygotowaną przez zespół historyków gdańskich. Mimo znacznego postępu w badaniach nad fenomenem historiografii PRL wciąż jeszcze brakuje opracowań o charakterze syntetycznym dotyczących poszczególnych środowisk badaczy i monografii poświęconych ośrodkom nauki historycznej, stanowiących istotną część dorobku polskich historyków po drugiej wojnie światowej.
Należy zaznaczyć, że większość szkiców powstała w wyniku wnikliwej kwerendy archiwalnej, obejmującej nie tylko Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego. To niewątpliwie atut tej publikacji. Wykorzystane w tekstach ankiety personalne, recenzje w przewodach, wspomnienia najbliższej rodziny, listy sprawiają, że otrzymaliśmy w większości portrety rzetelne, dobrze osadzone w materiale źródłowym, nieograniczające się jedynie do kompilacji opinii z nekrologów i wspomnień.
Z recenzji prof dr. hab. Rafała Stobieckiego