To drugi tom źródeł do dziejów długiego sporu ikonoklastycznego w cesarstwie wschodniorzymskim (726-843).\nZawiera - po raz pierwszy w polskim przekładzie – źródła greckie i łacińskie dotyczące najwcześniejszego okresu bizantyńskiej kontrowersji, od jej wybuchu (726) do synodu w Hierei (754). Wraz z trzema /Mowami/ Jana z Damaszku w obronie obrazów (tom I /Biblioteki Bizantyńskiej/) przybliżają one główne wydarzenia początkowej fazy ikonoklazmu, ukazują jego podłoże i pierwotny charakter, ale też jego złożoność i znaczenie.\nZestawienie źródeł greckich i łacińskich potwierdza kulturową i religijną wspólnotę, jaką jeszcze wtedy przeżywał świat grecko-rzymski, rozdzielony politycznie od czasu, gdy na ruinach zachodniego cesarstwa rzymskiego rodziła się oddzielna cywilizacja europejska. Pozwala także postawić w nowym świetle niedocenianą dotąd rolę papieskiego Rzymu w bizantyńskim sporze.