Tematem niniejszej książki jest transfer zachodniej technologii do komunistycznego Bloku Sowieckiego. Autor pomijając główną narrację historyczną o konflikcie pomiędzy komunizmem a kapitalizmem ukazuje nieprzerwany program transferów zachodniej technologii pozwalający na budowanie zdolności produkcyjnej, ekonomicznej a następnie militarnej sowieckiej Rosji. Nieprzerwanie od 1920 aż do 1986 roku, kiedy to ukazała się niniejsza książka, trwały programy eksportu całego zaplecza industrialnego pozwalającego na utrzymanie trwałego komunistycznego zagrożenia, wojen, rewolucji i okupacji wielu krajów. Sowiecki blok otrzymał z Zachodu niemalże wszystko począwszy od zakładów chemicznych, hut, elektrowni, gazociągów, systemów wydobycia ropy i innych złóż, a kończąc na kompletnych fabrykach samolotów, statków, pojazdów bojowych, czołgów, gazów bojowych, komputerów i technologii promów kosmicznych czy systemów naprowadzania w pociskach balistycznych. Największe międzynarodowe korporacje współpracowały z rządami Zachodu tworząc poprzez „pokojowy handel” i programy wymiany naukowej swojego własnego komunistycznego wroga.