Sebastian Szymański dobrze pokazuje, w jaki sposób poszukiwanie sprawiedliwości zostało przesunięte na dalszy plan w stosunku do rozważań na temat osobistego zaangażowania we własne życie, problemu swobody popełniania niektórych błędów i prawa do zmiennych i prywatnych uczuć. Teorie uniwersalne i szukające jednomyślnych rozwiązań świetnie rozwiązują konflikty, w których ludzki indywidualizm nie jest silnie zaangażowany, ale zbyt wyraźnie przypominają totalitarny styl myślenia, jeśli sugerują, że racjonalnym wysiłkiem da się zbudować nowy, wspaniały świat.\nZ recenzji prof. dr. hab. Jacka Hołówki

Książka zawiera bezstronną i dojrzałą naukowo analizę porównawczą i krytyczną podstaw teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa oraz trzech wybranych stanowisk konkurencyjnych, sformułowanych przez A. Sena, K. Binmore\'a i G.A. Cohena. Kompetentna i wyważona ocena dyskusji toczonych na temat koncepcji sprawiedliwości w świecie anglosaskim stanowi znaczący dodatek do polskiej filozofii społeczeństwa i polityki.\nZ recenzji prof. dr. hab. Tadeusza Szubki