Kiedy osiedliśmy nad rzeką, twierdza Kale natychmiast zniewoliła nasze spojrzenia i zadomowiła się w naszych sercach. Z kamiennego nabrzeża długo patrzyliśmy na resztki, jakie pozostały z twierdzy po ostatniej wojnie, na stare działa, z których strzelano z okazji wielkich świąt zwycięzców: Pierwszego Maja, Dnia Zwycięstwa, Dnia Wojska, Dnia Republiki.\nDla nas, nowych mieszkańców miasta, twierdza Kale była niczym podniebny taras, powód do chluby.\nKsiążka nominowana do prestiżowej Nagrody Jeana Moneta dla Najlepszej Powieści Europejskiej