Dlaczego najszybsze połączenie kolejowe rzadko jest

najpiękniejsze? Kim jest kolejowa bogini? Dlaczego

kolejarzy nazywa się błękitną armią?

Dziadek Jaroslava Rudia był zwrotniczym, wujek

dyspozytorem, a kuzyn maszynistą. On sam okularnik

pozbawiony możliwości pracy na kolei jeździ

pociągiem tak często, jak to możliwe. W swojej książce

niczym bohaterowie jego poprzednich powieści,

przemierza Europę w rytmie kolei. Z pasją opowiada o

tym, jak po raz pierwszy zobaczył Adriatyk czy zwiedzał

lasy w górach Harz kolejką wąskotorową i iloma

połączeniami jechał po całych Niemczech w ciągu

czterdziestu godzin. Jak nikt uwodzi opowieścią i zachęca

do uważnych podróży pociągiem.

Ludzie, którzy pracują na kolei albo się nią zajmują, nie do końca znajdują zrozumienie u

swoich rodzin, przyjaciół czy znajomych. Stacja Europa Centralna świetnie wyjaśnia,

dlaczego wstający o drugiej nad ranem kolejarze nie przestają kochać swojej pracy, a

kolejowi hobbyści najwięcej wolności czują podczas wielogodzinnej podróży lokalnymi

pociągami. Książka Jaroslava Rudia to genialny przewodnik nie tylko po Europie, ale także

po duszach Ludzi Kolei.

Karol Trammer, redaktor naczelny dwumiesięcznika Z Biegiem Szyn