Wybór pięciu esejów obejmuje teksty wskazujące, jak relacja człowieka ze światem realizuje się w materialnym zaangażowaniu w tworzenie przestrzeni zamieszkiwanej. Artykuły prezentują te aspekty myśli Ingolda, które wydają się najważniejsze z perspektywy projektanta i architekta: jego podejście do linii i powierzchni, oraz materialności i materii, w połączeniu z filozofią życia jako zamieszkiwania. Ingold odnosi się w nich do kluczowych dla architektury i urbanistyki pojęć filozoficznych takich, jak Lebensraum, czy hylemorfizm jako zasada ludzkiej kreatywności. Choć poglądy Ingolda są osadzone w zachodniej myśli ekologicznej i fenomenologicznej, jego argumentacja odwołuje się do materiałów antropologicznych, którymi autor operuje z wielkim znawstwem, unikając naiwności widocznej czasami w głębokich nawet tekstach myślicieli bez przygotowania antropologicznego. Skryť popis