Powieść Władysława Reymonta jest unikalnym w dziejach literatury polskiej i światowej świadectwem o życiu i tradycjach społeczności wiejskiej. Została wyróżniona w 1924 roku nagrodą Nobla.
Akcja powieści rozgrywa się w typowej dla swojego czasu wsi Lipce i toczy na przestrzeni czterech pór roku. W rytmie przeobrażającej się przyrody i przypisanych do każdego sezonu trudów, obrzędów i tradycji rozgrywają się losy bohaterów książki. Maciej Boryna, najbogatszy gospodarz we wsi, dwukrotny wdowiec, przywódca całej społeczności, bierze sobie za żonę najpiękniejszą pannę we wsi, dwudziestoletnią Jagnę Paczesiównę, pomimo protestów swoich dorosłych już dzieci, domagających się rozdzielenia między nich ziemi. Wokół związku, który porusza całą wieś i wpływa na losy jej mieszkańców, splatają się inne wątki powieści. Poprzez złożoną narrację z jednej strony chłopskich bohaterów posługujących się gwarą i gawędą, a z drugiej zewnętrznego obserwatora, używającego naprzemiennie języka prozy realistycznej i poetyckiego stylu Młodej Polski Reymont rysuje fascynujący malarski obraz polskiej wsi.
Skryť popis