Chodź – mówi Anna Kasiuk – opowiem Ci o Łowiskach, w których obcowanie z duchami zmarłych to codzienność, a trup ściele się gęsto. Sto lat temu ojciec, prosty chłop, utopił swoją córkę, bo ta wdała się w romans z panem. I urodziła bękarta. Klasyczny układ: Jeremi i Matylda, panicz z dworu i dziewka ze wsi. Owszem, utopiona, ale od z górą stu lat jej dusza błąka się po obejściu. Życie za życie. Dziecko za dziecko. Pragnienie kobiety? Być kochaną. Mówią: uważaj, czego sobie życzysz, bo marzenia się spełniają. Niektórym dubeltowo. Co ma zrobić ta, którą pokocha dwóch mężczyzn, w dodatku braci? W Łowiskach dni mijają tak, jakby przeklęta Matylda wciąż nie powiedziała ostatniego słowa i tylko czekała na odpowiedni moment, by uderzyć ze zdwojoną siłą. To miejsce nakazuje: patrz tak, żebyś widział, słuchaj tak, żebyś słyszał. Niby taka mazurska pipidówa, zaścianek nad jeziorem, a horror jakby amerykański. Ona, ich dwóch i ruda szkarada – miłość nie z tej ziemi. Kasiuk stawia pytanie: czy odebranie sobie życia to słabość i ucieczka czy poświęcenie? Jagoda to trzeci tom z cyklu „Łowiska”. Czytajcie i czekajcie na finał. \nEwa Hoffmann- Skibińska