„Mężczyzna, aby budować związek z kobietą, a następnie przyjąć do tego związku poczęte życie, musi być zdolny do miłości, bo tylko wtedy w sposób całkowity może się zaangażować i poświęcić rodzinie. [...] Dla ojca rodziny najważniejszą karierą powinna być kariera ojcostwa, a nie zawodowa, polityczna czy inna. Tylko ojciec spędzający wiele czasu ze swoimi dziećmi, odpowiadający na trudne dla nich pytania, obecny podczas różnych chorób, stłuczeń, skaleczeń, z miłością rozumiejący ich świat jest ojcem prawdziwie kochającym”. Nie jest łatwo być ojcem we współczesnym świecie. Wydaje się, że ta rola i powołanie mężczyzny napotyka obecnie na szczególne trudności i przewartościowania. Wzmacniająca się społeczna pozycja kobiety, odgradzanie się dzieci i młodzieży od rodziców za zasłoną współczesnych technologii, nowe trendy obyczajowe i liberalizacja zasad moralnych sprawiają, że załamuje się tradycyjny obraz ojca jako głowy rodziny.

Ojcowie niejednokrotnie czują się odsunięci na margines życia rodzinnego. Jednak rodziny bez silnych i kochających ojców skazane są na cierpienia i porażki. Fundament, który dla życia rodzinnego, a szerzej i społecznego, tworzą matki i ojcowie we wspólnym działaniu dla dobra swojej rodziny, jest niepodważalną wartością ładu społecznego i szczęścia poszczególnych ludzi. Dlatego niezbędne jest podjęcie przez mężczyzn trudu dojrzewania do ojcostwa i wypełnienia pola miłości wartościami, które umacniają więzi. Autor Odpowiedzialnego ojcostwa stawia na świadomy rozwój psychiczny i duchowy mężczyzny, na uczynienie z ojcostwa prymatu działań i dążeń w stronę pełnego człowieczeństwa.