Reklama jako zagadnienie interdyscyplinarne stanowi wyzwanie i interesujący przedmiot badań także a może przede wszystkim na gruncie nauk prawnych. Wiąże się to nie tylko z założeniem, że w myśl łacińskiej paremii ius sequitur vitam prawo winno podążać za życiem, lecz przede wszystkim że reklama, będąc swoistym zjawiskiem społecznym, musi podlegać regulacjom prawnym, wyznaczającym tak dopuszczalność i zakres jej stosowania, jak i wiele istotnych aspektów stanowiących pochodną jej społecznych uwarunkowań. Prawodawca powinien położyć nacisk na kwestię fundamentalną, jaką jest ochrona konsumenta przed niezgodną z prawem reklamą. Waga i znaczenie owej ochrony powodują, że stała się ona głównym przedmiotem analiz, o czym świadczy już sam tytuł niniejszej rozprawy.

Wskazanie prawa reklamy w perspektywie ochrony praw konsumentów przed niezgodną z prawem reklamą jako przedmiotu badań wymaga dopełnienia istotnym założeniem metodologicznym. Obiektem rozważań jest mianowicie reklama, którą można określić jako komercyjną, a więc taka, która występuje w obrocie gospodarczym i ma na celu (w ujęciu ogólnym) oddziaływanie na konsumenta, w szczególności na podejmowane przez niego decyzje rynkowe (zakupowe). Poza obszarem zainteresowań rozprawy pozostają natomiast wszelkie inne postaci reklamy o charakterze pozakomercyjnym, pozagospodarczym, których celem nie jest wpłynięcie na zmianę popytu czy podaży. Przedmiotem niniejszej rozprawy nie jest zatem ani reklama społeczna, ani polityczna, ponieważ te rodzaje reklam nie dotyczą konsumenta jako podmiotu obrotu gospodarczego i nie mieszczą się w przyjętym założeniu.

Ze wstępu