Celem tej książki jest przedstawienie szerokiej koncepcji sporów teoretycznych w prawoznawstwie, która obejmowałaby nie tylko wyjaśnienie prawniczej natury tych sporów, lecz także ich filozoficznych podstaw. Znany amerykański teoretyk prawa Ronald Dworkin argumentował, że zjawisko sporów teoretycznych, rozumianych jako spory o „podstawy prawa”, stanowi centralne zjawisko praktyki prawniczej. Jednak znaczenie tego typu sporów jest tradycyjnie kwestionowane przez pozytywistów prawniczych, którzy twierdzą, że duża część kontrowersji pojawiających się w sądach nie dotyczy „podstaw prawa”, gdyż są one przez sędziów powszechnie, konwencjonalnie akceptowane. Autor niniejszej monografii udowadnia, że sytuacja wygląda inaczej, a problematyka sporów teoretycznych w pełni zasługuje na analizę naukową. Nie tylko omawia pewne współczesne teorie pozytywistyczne, które próbują rozpoznać znaczenie tego rodzaju sporów, ale też przedstawia dogłębne, filozoficzne wyjaśnienie natury owych sporów, odwołujące się do metodologii holistycznego pragmatyzmu.Adam Dyrda (ur. 1987), prawnik i filozof, adiunkt w Katedrze Teorii Prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor kilkudziesięciu prac z teorii prawa i filozofii kultury, w tym monografii Konwencja u podstaw prawa. Kontrowersje pozytywizmu prawniczego (2013) oraz współautor (wraz z T. Gizbert-Studnickim i A. Grabowskim) pracy Metodologiczne dychotomie. Krytyka pozytywistycznych teorii prawa (2016).