Fascynujące opowieści o odkrywaniu sekretów ludzkiego mózgu oraz trudnościach i przeżyciach pierwszych badaczy tego najbardziej tajemniczego narządu.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu badacze mózgu mogli się czegoś dowiedzieć o jego pracy w tylko jeden sposób – poczekać, aż kogoś spotka nietypowy wypadek, a jeśli temu komuś uda się przeżyć, obserwować, w jaki sposób zmieniła się praca jego mózgu. Nieszczęśnicy, którzy zapisali się w annałach neurologii, cierpieli wskutek udarów, ataków padaczki, cięcia szablą, błędu chirurga lub okropnych wypadków (jak na przykład przebicia czaszki ponadmetrowym oszczepem), a to, że przeżyli, graniczyło z cudem. Warto dodać, że słowo „przeżyli” nie do końca tu pasuje. Ich ciała przeżyły, niewątpliwie, lecz umysły już nie do końca; po wypadkach często bardzo się zmieniały. Niektóre ofiary wypadków przestały lękać się śmierci, inne zaczęły odczuwać przymus nieustannego kłamania albo zmieniły się w pedofilów. Bez względu na to, jak nietypowe były te zmiany, z czasem częściowo stały się przewidywalne – u ludzi z tymi samymi upośledzeniami uszkodzeniu ulegała zwykle podobna część mózgu, podpowiadając badaczom, który ośrodek mózgowy odpowiada za dany typ zachowań. Opowieści o niezwykłych neurologicznych wypadkach starczyłoby bez problemu na tysiąc i jedną noc, więc w niniejszej książce przytaczam tylko najciekawsze z nich, opisując historie życia dawnych królów i kanibali, karłów i pionierów, dzięki którym narodziła się współczesna neurobiologia. (fragment książki)