Rynek pracy stanowi jedną z czterech zasadniczych płaszczyzn analizy ekonomicznej. Obok niego funkcjonuje rynek dóbr i usług, rynek kapitału i rynek pieniądza. Stan braku równowagi na rynku pracy, wyrażający się występowaniem zjawiska bezrobocia jest kategorią ekonomiczną, która zaczęła się kształtować wraz z rozwojem gospodarki rynkowej i kapitalistycznych stosunków produkcji, stanowiąc jej immanentną cechę. Bezrobocie jest zatem, naturalnym elementem, towarzyszącym każdemu modelowi gospodarki kapitalistycznej. Stanowi ono czynnik stymulujący wzrost poziomu wydajności pracy, przyczyniając się do selekcji osób o najlepszych kwalifikacjach i o najwyższym poziomie zaangażowania w wykonywaną pracę. Niestety jedynie bezrobocie na niskim, stabilnym poziomie implikuje głównie pozytywne następstwa.