Najważniejszym znakiem trwania i ciągłości jest majestat Rzeczypospolitej – pojęcie trudne do nazwania z racji jego nieuchwytności, jak w przypadku każdej władzy, ale także jego ewolucji w czasie. Pochodzi od łacińskiego terminu maiestas, znaczącego dosłownie wyższość. Powstawało w miarę krzepnięcia ustroju państwa w połowie XVI wieku. „Polski majestat państwowy przejawiał się na równi w: królu, narodzie i Rzeczypospolitej. Te trzy komponenty łączyły w sobie wiele form świadomości społeczno-politycznych: mity, rytuały, symbole, percepcję czasu, sacrum i profanum oraz wiele wartości i emocji […]. Polski majestat państwowy w trzech postaciach uosabiał kolejno: ideę nadzwyczajności narodu w jego pojęciu wolności, ideę władzy królewskiej w postaci mitu idealnego władcy oraz ideę ustroju republikańskiego”. Upływ czasu, zmierzch monarchii i długotrwała utrata niepodległości wysublimowały majestat Rzeczypospolitej w wartość niematerialną, o której powiedziano „wielmożność a dostojność”. Takim pozostaje jako warunek umacniania tożsamości narodu i budowania nowoczesnego państwa.\nNadając uroczystą formę wydarzeniom, nie musimy szukać żadnych obcych zapożyczeń, jakimi zasypują nas kultura i informacja masowa. Ten album zaprezentuje całe bogactwo polskich ceremonii państwowych, w których uwidaczniają się duma, wielkość i trwanie.\nTomasz Orłowski – dyplomata i historyk, ambasador tytularny w stanie spoczynku. Przez ponad 30 lat pracował w MSZ, zajmując między innymi stanowiska dyrektora Protokołu Dyplomatycznego, wiceministra spraw zagranicznych, ambasadora RP we Francji i we Włoszech. Profesor stosunków międzynarodowych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego i Sciences Po – Paris School of International Affairs. Autor podręczników z zakresu protokołu dyplomatycznego i praktyki dyplomatycznej wydawanych przez PISM.