Jak rodziło się nowoczesne państwo i skąd czerpało ideologiczne uzasadnienia, z czego wyrosła tradycja republikańska i jakie przybierała formy, jak ewoluowało rozumienie wolności i co z tego praktycznie wynikało, jakie były skutki rozprzestrzenienia się nauk humanistycznych i co krytycy humanizmu wysuwali jako argumenty przeciw niemu Na te i inne równie istotne pytania odpowiada Quentin Skinner (ur. 1940 r.) współtwórca i czołowy przedstawiciel tzw. szkoły z Cambridge w historii idei politycznej w jednej z najważniejszych książek o gruntownej przebudowie świata idei i polityki dokonującej się u schyłku średniowiecza i na progu nowożytności. Ukazuje w niej wpływ, jaki na te wielkiej wagi procesy dziejowe wywarli myśliciele - m. in. Dante, Marsyliusz z Padwy, Machiavelli, Guicciardini, Erazm z Rotterdamu, Morus którzy współkształtowali ówczesne wyobrażenia, kategorie i pojęcia, nierzadko do dziś wpływające na myślenie polityczne, choć zwykle bez uświadamiania sobie ich źródeł.

Moim [] celem było wykorzystanie tekstów późnośredniowiecznej i wczesnonowożytnej teorii politycznej w celu naświetlenia bardziej ogólnego zagadnienia historycznego. [] Zaczynam od końca XIII wieku i kontynuuję opowieść aż do końca wieku XVI, ponieważ to właśnie w tym okresie, jak postaram się wykazać, stopniowo wyłaniano główne elementy rozpoznawalnej nowoczesnej koncepcji państwa. Dokonano decydującego przejścia od koncepcji władcy zachowującego swoje państwo gdzie oznaczało to po prostu utrzymanie własnej pozycji do idei, że istnieje niezależny porządek prawny i konstytucyjny, czyli państwo, które władca ma obowiązek zachowywać. Jednym ze skutków tej transformacji było uznanie, że to władza państwa, a nie władza rządzącego, leży u podstaw rządu. To z kolei umożliwiło konceptualizację państwa w wyraźnie nowoczesnych kategoriach jako jedynego źródła prawa i legalnej siły na własnym terytorium oraz jako jedynego właściwego obiektu lojalności jego obywateli. (z Przedmowy)