Książka zawiera 107 łacińskich wierszy Wenancjusza Fortunata (ok. 530-ok. 600) wraz z ich polskimi przekładami, spośród których 84 nie były dotąd przeze mnie nigdzie publikowane. Jest to wybór reprezentatywny, jeśli się weźmie pod uwagę, że całość lirycznej twórczości poety liczy 250 utworów. Jest takim dlatego, że wiersze te pochodzą ze wszystkich 11 ksiąg Wenancjuszowych Carmina i reprezentują całe spektrum genologiczne. [...] Żywię przekonanie, że publikacja pozwoli Czytelnikom poznać poezję Fortunata w większym stopniu niż same artykuły naukowe, traktujące z konieczności o kwestiach szczegółowych. Mam też nadzieję, że lektura zachęci Czytelników do zainteresowania się całą twórczością tego jedynego łacińskiego poety żyjącego na przełomie antyku i średniowiecza - poety, który podtrzymywał rzymską kulturę i przedłużał trwanie literackiego języka Zachodu, a także przyniósł nam [...] nowe spojrzenie na tych, którzy jawili się dawniej jako barbarzyńcy. Na tym bowiem polega przede wszystkim wkład Fortunata w kształtowanie się społeczności nazwanej potem średniowieczną Christianitas.\nZ Przedmowy