Trochę boję się tej miłości która zjawia się w średnim wieku A jednak taka młoda Jak podlotek uśmiecha się zalotnie I marzy I pochłania każdego dnia Młoda a jednak na swój sposób dojrzała Przemawia jakby już ze sto lat miała I choć nierozsądna przecież rozsądna Strachliwa Ostrożna a jednak odważna Trochę boję się tej miłości jak wielkiej mocy Ona nie pozwala zasypiać bezmyślnie w nocy Marzeniami sennymi wabi A w realnym świecie wierszem pisze listy do Ciebie