[…] do rąk czytelników trafia książka stanowiąca efekt zbiorowej pracy kilkunastu autorów, w większości pracowników naukowo-dydaktycznych różnych uczelni, ale i praktyków, którzy podjęli namysł nad złożonością zjawiska twórczego wiązania teorii i praktyki pedagogicznej. Z punktu widzenia dydaktycznej idei wzajemnego przenikania się myśli naukowej oraz rozwiązań i wdrożeń praktycznych, wychodząc naprzeciw konieczności współpracy i współdziałania wszystkich podmiotów uczestniczących w organizacji i przebiegu procesu kształcenia (zarówno w warstwie refleksji naukowej, jak i realizacyjnej), podjęcie tej problematyki należy uznać za niezwykle cenne i ze wszech miar uzasadnione. […] Recenzowana publikacja stanowi wartościowe teoretycznie i uwzględniające realia praktyki edukacyjnej studium monograficzne, które bez zbędnej pretensjonalności, ale w duchu troski o dostrzeganie możliwości i ograniczeń oraz dostarczanie inspiracji na drodze twórczego wiązania teorii i praktyki pedagogicznej ukazuje czytelnikowi bogate spektrum działań służących realizacji tytułowej idei. W tym znaczeniu książka ta łączy zalety interesującej poznawczo publikacji naukowej, jak również nośnika o charakterze aplikacyjnym. […] Publikację tę rekomenduję pedagogom – zarówno teoretykom, jak i praktykom, nauczycielom akademickim, a także studentom pedagogiki, kandydatom do zawodu nauczyciela oraz nauczycielom różnych etapów edukacyjnych. Z recenzji dr hab. Anny Karpińskiej, prof. nadzw. UwB Dlaczego taki temat książki? Pedagogika jest nauką budującą system teoretycznej wiedzy o wychowaniu, kształceniu i samokształtowaniu człowieka oraz określającą praktyczną użyteczność, aplikacyjność tej wiedzy w praktyce, zatem jest nauką teoretyczno-praktyczną. Dlatego istnieje potrzeba twórczego wiązania teorii praktyki pedagogicznej, które może przynieść obustronne korzyści. Dysponowanie przez praktyków solidnym, aktualnym zapleczem teoretycznym, głębokim namysłem nad działaniem i jego konsekwencjami, posiadanie szerokiego zakresu wiedzy ogólnej jest podstawowym składnikiem poznawczego i praktycznego oglądu rzeczywistości społeczno-pedagogicznej. Natomiast aktywne zaangażowanie intelektualne teoretyków w praktykę pedagogiczną stwarza możliwość formułowania nowych pytań badawczych, odkrywania nowych kategorii językowych, redefinicji zjawisk pedagogicznych, weryfikowania w praktyce treści istniejących koncepcji (konstruktów) teoretycznych, co ma miejsce przede wszystkim w dydaktyce ogólnej. Niniejsza praca stanowi próbę uwolnienia się od tego stereotypu i otwarcia się na twórcze, wspólnotowe perspektywy poznawcze i praktyczne. Przyjmujemy, za Stanisławem Palką, że relacje między sferą teorii i praktyki pedagogicznej Struktura książki Wspólnym celem redaktorek pracy i autorów tekstów było: 1) ukazanie możliwości twórczego wiązania teorii i praktyki pedagogicznej; 2) określenie wyzwań, barier, ograniczeń, które trzeba pokonać, aby to wiązanie przynosiło pożądane rezultaty; 3) dostarczenie inspiracji/przykładów dobrych praktyk. Tak sformułowane cele pracy wyznaczyły jej strukturę, na którą składają się trzy części. Skryť popis