Zbiór esejów przedstawiających współczesny stan badań nad prozą Hemingwaya, reprezentujących różne metodologie badawcze oraz sposoby jej odbioru. Przedkładając interpretacyjne bogactwo nad krytyczny konsensus, autorzy pokazują różnorodność twórczości mistrza z Key West i starają się przekonać czytelników, że do jego dzieł warto wracać.
W pierwszej połowie XX wieku twórczość Hemingwaya była utożsamiana z mitem amerykańskiej wolności intelektualnej, a przyznana w 1952 roku Nagroda Nobla została odebrana jako potwierdzenie wyjątkowego charakteru jego prozy, eksponującej godność i humanizm zwykłego człowieka. Śledząc z upływem czasu odbiór dzieł Hemingwaya, można dostrzec radykalny spadek zainteresowania nimi, zapoczątkowany w latach 70.
Dlaczego Hemingway kultowy pisarz w latach 40. i 50. został odsunięty na literacki margines przez następne generacje czytelników?
Dlaczego proza Hemingwaya przestała pobudzać literacką wyobraźnię odbiorców?
Czy relegowanie Hemingwaya z głównego nurtu literackiego to posunięcie słuszne?
Czy dzieła Hemingwaya wciąż są w stanie nawiązać kontakt ze współczesnym czytelnikiem, czy też stanowią jedynie muzealny dokument swoich czasów?