Buk zwyczajny jest w Polsce jednym z najważniej­szych lasotwórczych gatunków liściastych. W pozyskaniu drewna liściastego zajmuje drugie miejsce po brzozie i ma duży udział w pozyskaniu ogółem. Jako gatunek główny i domieszkowy ma istotne znacze­nie w kształtowaniu pozaprodukcyjnych funkcji lasu. Przy obecnych zmianach klimatycznych i ich konse­kwencjach siedliskowych jego znaczenie wzrasta. W czasie tworzenia niniejszego opracowania nie obserwowano szczególnych zagrożeń biotycznych i abiotycznych nękających ten gatunek, a nawet przeważał pogląd o jego ekspansywności. Jest ga­tunkiem wprowadzanym chętnie ze względu na swo­je walory produkcyjne i surowcowe, ale również z po­wodu mniejszych trudności hodowlanych w porów­naniu np. z dębem. Jednak jego zasięg antropoge­niczny nie zawsze się powiększa w sposób zgodny z przyrodniczą i gospodarczą rolą w danych warun­kach siedliskowych.