Zgodnie z tradycja Koscioła, odwołujaca sie do przykładu Chrystusa, nie mozna oddzielic sposobu postepowania\nosoby od głoszonych przez nia prawd wiary. Podkreslił to Erazm w pytaniu:

Czy zatem ewangelia moze byc głoszona w tak nieewangeliczny sposób?

Kłamstwa Marcina Lutra i jego mowy pełne nienawisci, które kazdy powinien potepic, sa nie do podwazenia.\nHartmann Grisar wykazał, ze nie mozna ich usprawiedliwic ani retoryka, ani polemika, bo on po prostu nimi zył.\nTakie podejscie rzutowało na doktryne Lutra, która Grisar scharakteryzował nastepujaco:

W stylu i postepowaniu był kameleonem. Takie były jego wewnetrzne uczucia i taka była\njego teologia.

Hartmann Grisar odniósł sie takze do wciaz wychwalanych przez protestantów nauk Lutra odnosnie „sola de” i\n„sola scriptura” . „Sola de” nazwał „najbardziej subiektywna doktryna, która kiedykolwiek pozyskiwała zwolenników”.\nZ kolei w „sola scriptura” podkreslił niejasnosci zwiazane ze Słowem wewnetrznym i zewnetrznym,\nproblem zrozumiałosci Pisma Swietego, wzglednosc krytyki historycznej, oparcie egzegezy na nauczaniu Lutra,\nniejasne podejscie do natchnienia, samowolna modykacje kanonu i fałszowanie tekstu Biblii (Rz 3,28). Ponadto\nprzypomniał m.in. zmiane celu chrztu (wzmocnienie wiary), nowe doktryny eucharystyczne (impanacje i teorie\nwszechobecnosci, która pozwalała „pochwycic i złapac Chrystusa”), a takze usuniecie oarnego charakteru Mszy,\ndo czego pomoca miało byc przyjmowanie Eucharystii pod dwiema postaciami. Omówił takze odrzucenie\nczyscca i dobrych uczynków oraz zadziwiajace zachety do grzeszenia. Na zakonczenie warto jest przypomniec\nopinie Erazma o otrzymanym przez niego liscie od Marcina Lutra:

Otrzymałem list od Lutra – to jest po prostu praca szalenca. Nie jest nawet zawstydzony\nswoimi haniebnymi kłamstwami i obiecuje dokonywac gorszych. Jak moga ludzie myslec\no powierzeniu swoich dusz i swój ziemski los człowiekowi, który pozwala, aby tak\npanowała nad nim namietnosc?

SPIS TREŚCI

Tom II. Szczyt życia

Rozdział XV. Organizacja i pozycja publiczna nowego kościoła\nRozdział XVI. Boża misja i jej oznaki\nRozdział XVII. Spojrzenie na moralność reformatora\nRozdział XVIII. Luter i Melanchton\nRozdział XIX. Relacje Lutra z Zwinglim, Karlstadtem, Bugenhagenem i innymi\nRozdział XX. Próby zjednoczenia w świetle planowanego soboru\nRozdział XXI. Książęce małżeństwa\nRozdział XXII. Luter i kłamstwo\nRozdział XXIII. Nowe spory z Erazmem (1534, 1536) i księciem Jerzym (zm. 1539)\nRozdział XXIV. Stan moralny towarzyszący reformacji. Książęcy opiekunowie\nRozdział XXV. Bliższy krąg współpracowników i rodzina. Pozytywne cechy Lutra\nRozdział XXVI. Sposób walki Lutra obrazem jego duszy\nRozdział XXVII. Głosy z obozu obrońców Kościoła\nRozdział XXVIII. Nowe dogmaty w świetle historii i psychologii

Komentarz

\n
1. Wstęp
\n
2. Kłamstwa Marcina Lutra
\n
3. Sprzeczności Marcina Lutra
\n
4. Mowa nienawiści Marcina Lutra
\n
5. Cenzura protestancka
\n
6. Wybrane zagadnienia doktrynalne
\n
7. Pozostałe zagadnienia
\n