Wspomnienia estońskich żołnierzy 20. Dywizji Grenadierów SS, które nie są wypełnione żołnierskim bohaterstwem i patosem, które często możemy podziwiać w ekranizacjach filmowych. Bliżej im do relacji żołnierzy żyjących ze świadomością prawdopodobnej śmierci, którzy musieli pogodzić się z tym, że egzystują w prymitywnych warunkach czy zadają ból oraz cierpienie bliźniemu różniącemu się od nich głównie kolorem munduru. Spisanie przeszłych wydarzeń w okresie powojennym było dla niektórych z nich próbą pogodzenia się z przeszłością. Ocenę działań i postępowania tych żołnierzy pozostawiamy czytelnikowi.