W starożytności, od VI wieku p.n.e. krążyły różne proroctwa przypisywane Sybilii albo Sybillom. Lud uważał je za boskie. Żydzi aleksandryjscy zajmujący się literaturą, widzieli w nich dobry środwek swojej propagandy religijnej. Najpierw wkładali różne dodatki w już istniejące pisma, potem redagowali je na nowo. W ten sposób dotarły do nas różne księgi sybilińskie pochodzenia żydowskiego, wzbogacone później przez chrześcijańskie dodatki. Niektóre z nich powstały w księgach monoteistycznych, inne w kręgach kultu wielu bogów. Ich proroctwa odnoszą się do określonych wydarzeń historycznych, niekiedy też do eschatologii. Trudność w tym względzie polega na tym, że przedstawione tu wydarzenia historyczne nie są uporządkowane chronologicznie. Ich treść zawiera również koncepcje mesjanistyczne i eschatologiczne bliskie duchowi judaizmu, a także ciekawe koncepcje odnoszące się do natury Boga i Jego królewstwa.