V Szkoła Podchorążych Piechoty do Poznania została przeniesiona z Poczdamu. Cieszyła się dobrą opinią, przede wszystkim dlatego że trzymano się tam jeszcze starych wojskowych cnót. Miała dwie siedziby: I Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe I) i III Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe III) znajdowały się w obozie w Biedrusku (Warthelager), II Grupa Szkoleniowa (Lehrgruppe II) stacjonowała natomiast w koszarach Kuhndorf (na poznańskim Golęcinie – przyp. M.K.). Komendantem szkoły był Oberst Gonell, a dowódcą II Grupy Szkoleniowej major Martin Ewert, odznaczony Krzyżem Rycerskim.

Bitwa stała się nierówna, ciągle nowe czołgi powoli wjeżdżały na otwarty teren, zorientowały się w swojej przewadze i próbowały zakończyć bitwę za pomocą silnego uderzenia. Trafiony! Czołg się zapalił. Obok nas wyeliminowano kolejne działo. Młodzi ochotnicy artylerii przeciwlotniczej stali twardo jak pnie drzew i poczułem lekki wstyd, widząc, jak oni walczą. Nie przeszkadzało im to, że jeden kolega po drugim gryzł trawę, że ciągle pojawiały się kolejne czołgi. Oni trwali przy swoim dziale i ładowali do lufy pociski tak długo, jak to było możliwe.