Znam takie powiedzonko: „Wszystko w porządku – po kątach porozrzucane”. Tak właśnie wygląda świat. Władysław Tatarkiewicz dążył do uporządkowania myśli. Albert Schweitzer też – w imię czci dla życia. Różni naukowcy szukają ładu. Mamy piękne twierdzenia. A jednak po kątach porozrzucane. Nie ogarnia się prawidłowo całości? Pochopne uogólnienia skutkiem wybujałych namiętności? Aberracje samego rozumu? Warto pomyśleć, skąd taki sposób myślenia.