Dawno nie czułam takich motyli w brzuchu i takiego szczęścia. On czuje to, co ja i teraz jestem tego pewna. Cieszę się, że to się zdarzyło i mam nadzieję, że okaże się prawdą. Pogrążyłam się w wyobrażeniach, jakby to mogło być. Często tak robię, jak spotyka mnie coś nowego, ale to jest nie do opisania – ta sytuacja, szczęście i satysfakcja...

Czy mogłabym mieszkać w Barcelonie?

Ode mnie też może być poprawka w stylu:\nPierwszy tom jest początkiem mojej historii. Napisałam go, żeby pomóc uzdrowić moją duszę, żeby powoli wyrzucać z siebie wszystko to, co siedzi we mnie głęboko od bardzo dawna.\nByć może to banalne dla ogółu, ale dla mnie jest bardzo ważne…