Piękna, czuła i delikatna jest poezja zawarta w tomiku Nie ma cię w moich łzach Tadeusza Szczepaniaka, poety kochającego do bólu, do utraty tchu, do ostatnich zmysłów. Dlaczego? Bo mamy tu do czynienia z miłością czystą, szlachetną, wierną i uległą, a jednocześnie smutną, przepojoną tęsknotą niemożności. Autor nie bawi się w wyszukiwanie filozoficznej ekwilibrystyki słownej. Pisze to, co podpowiada mu serce i dlatego tak celnie trafia w serca nasze – ludzi zwykłych, tych z ulicy, nie z okładek kolorowych magazynów. Skryť popis