Publikacja dra Zoltána Gyalókayego stanowi wnikliwą analizę zespołu siedmiu figur Marii z Dzieciątkiem, które łączą cechy formalno-stylistyczne oraz pierwotna lokalizacja (Małopolska i Spisz). Autor nadaje przedmiotowi swych badań nową rangę, dowodząc, że wbrew twierdzeniom zawartym we wcześniejszej literaturze figury te charakteryzują cechy wskazujące na recepcję francuską, nie zaś lokalną. W toku wywodów autor odsłania także nieznany nurt powiązań artystycznych i personalno-historycznych elit społecznych ówczesnej Europy, ustalając, iż omawiane dzieła powstały na Węgrzech i w Polsce z inicjatywy kręgów królewskich Andegawenów i Piastów, mających kontakty z dworem francuskim. Te nowatorskie twierdzenia prowadzą do istotnego przewartościowania dotychczasowej chronologii rzeźb małopolsko-spiskich i są istotnym wkładem w poznanie dziejów artystycznych środkowo-wschodniej Europy XIV wieku.

Publikacja, podzielona na siedem rozdziałów, cechuje się klarowną kompozycją i logiczną sekwencją argumentacji. Uzupełnia ją obszerne i kompletne zestawienie bibliograficzne, indeksy oraz streszczenie w języku angielskim. Integralną częścią książki jest znakomity materiał ilustracyjny.

Seria: „Studia z Historii Sztuki Średniowiecznej Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego” ● tom VI