Miszna, główne dzieło Tory ustnej (Tora szebaealpe, w przekazach ustnych od III w. p.n.e.), stanowiąca razem z Gemarą główne części Talmudu, ostatecznie spisana po hebrajsku na przełomie II i III wieku n.e., jest podstawowym komentarzem i wyjaśnieniem Biblii hebrajskiej. Obejmuje sześć działów zwanych porządkami, które dzielą się na traktaty (łącznie sześćdziesiąt trzy), a te z kolei na rozdziały i lekcje zwane także misznami. Nakładem Wydawnictwa DiG ukazało się w ubiegłym roku pod redakcją naukową Romana Marcinkowskiego opracowanie pierwszego porządku Miszny, zatytułowane Miszna: Zeraim (Nasiona), Warszawa 2013, ss. 327. Książka stanowi pierwsze polskie opracowanie naukowe zawierające pierwszy polski przekład z języka hebrajskiego pierwszego działu Miszny Zeraim, postrzegającego przez pryzmat Tory zagadnienia związane z uprawą roli, płodami ziemi, korzystaniem z nich i dzieleniem się z biednymi. Celem obecnej publikacji jest pierwsze polskie opracowanie naukowe obejmujące także pierwszy polski przekład z oryginału na język polski drugiego działu Miszny Moed omawiającego sprawy związane z zaniechaniem pracy, odpoczynkiem i świętowaniem, co odnosi się przede wszystkim do szabatu, czyli dnia odpoczynku obchodzonego co tydzień oraz do świąt i postów postrzeganych w kalendarzu rocznym. Skryť popis