To zbiór wierszy będący częścią życia autorki, a jego mottem przewodnim jest piękny utwór:

Życie jest jak niebo, bezkresne
Głębokie, piękne, choć pełne wyzwań przecie
I choć nienawidzisz go często bardzo
To jest niepowtarzalne, bo Twoje przecież
I choć często Cię sprawdza na różne sposoby
Stawiając zadania czasem ponad siłę
To warto podjąć losu rękawicę
I ponieść czasem i spory wysiłek
By móc się czymś cieszyć i z czego radować
Mieć co wspominać w tę czarną godzinę
Ja wole takie życia koleje I mieć co doceniać nim kiedyś zginę
Jak pisze poetka, poezję kochała od wczesnej młodości. Pisała do szuflady. Ale pewnego dnia szuflada się zbuntowała i poprosiła, aby nie chować już niczego w jej zakamarkach. Stąd idea powstania tomiku.
Jej poezja jest pełna ciepła, kobiecego wdzięku i kokieterii w pozytywnym znaczeniu. Autorka zachwyca się przyrodą, docenia ważność każdej chwili. Pięknie też pisze o miłości. To wiersze przemyślane, warte przeczytania. Zapraszam do lektury!