Termin stereotyp został wprowadzony do języka w 1798 r. przez francuskiego drukarza Didota, który w ten sposób określał gotowe sztywne matryce, stosowane w procesie drukowania. Z kolei psychologowie społeczni zaczęli się nim posługiwać pod wpływem napisanej przez dziennikarza Waltera Lippmanna książki \"Public opinion\", gdzie stereotyp zdefiniowany został jako „obraz istniejący w głowie”. Jednak dopiero psycholog Gordon Allport i napisana przez niego w 1954 r. książka \"The nature of prejudice\" upowszechniła ten termin w naukach społecznych. Na samym początku źródeł stereotypizacji poszukiwano w czynnikach indywidualnych – nurt poszukiwaczy tzw. uprzedzonej osobowości, później zaś na poziomie grupowym (teoria rzeczywistego konfliktu). Przez długi czas traktowano stereotyp jako przejaw ułomności funkcjonowania ludzkiego umysłu, jako dowód na to, że jesteśmy tzw. skąpcami poznawczymi, nawykowo korzystającymi z wszelkich sposobów upraszczających i przyspieszających żmudny proces poznawania i rozumienia otaczającego świata.

Opis stanowi fragment Wstępu