Bez wątpienia pracę napisano z rozmachem i badawczą pasją, a autorzy wykazali się nie tylko erudycją wykraczającą poza jedną wybraną specjalizację filozoficzną czy literaturoznawczą, ale też odwagą w łączeniu różnych obszarów problemowych oraz różnych stylów refleksji. Monografię Obcości. Szkice z filozofii i literatury trzeba uznać za cenną, interesującą, ale też prowokującą do dyskusji, próbę delimitacji i filozoficznego opisania obszarów wyznaczających szeroko rozumianą problematykę obcości. Obszary te tworzą rozmaite konfiguracje, nie tylko z powodu interdyscyplinarności dyskursu służącego ich teoretycznemu wykładaniu oraz ich fenomenologicznej autoprezentacji. Są to bowiem obszary wielorako wplecione w kulturowy i filozoficzny dyskurs o człowieku i o jego świecie. A jest to świat, którego bogactwo, głębia i wielobarwność rozpoznawalne są w znakomitym stopniu za sprawą kontrastów, wśród których obcość — nazywana, rozumiana i doświadczana — odgrywa rolę pierwszoplanową.

— dr hab. Witold Piotr Glinkowski, prof. UŁ