Niniejsza monografia wpisuje się w nurt naukowych rozważań nad swoistością dziecięcego procesu rozumienia, uzewnętrzniającego się w werbalnych i niewerbalnych wypowiedziach dzieci na temat wybranych obszarów rzeczywistości. W myśl stwierdzenia głoszącego, że wypowiedzi stanowią znakomite zwierciadło, w którym przegląda się otaczająca dzieci rzeczywistość, autorzy tekstów ukazują różne sposoby interpretowania świata przez dzieci w wieku szkolnym, które to sposoby zdeterminowane są przez przestrzeń, z którą dzieci wchodzą w bezpośrednie lub pośrednie relacje. Przedmiotem analizy są świat znaczeń konstruowanych przez dziecko, jak również badania z dziećmi, gdzie w uzewnętrznianiu świata mali ludzie uczestniczą sami jako aktywne podmioty prezentujące własne doświadczenia, przeżycia, sposoby myślenia.