U-Booty typu X B były największymi okrętami podwodnymi Kriegsmarine. Blisko dziewięćdziesięciometrowej długości dwukadłubowe oceaniczne podwodne stawiacze min z okresu II wojny światowej wykorzystywano także często w związku z ich dużym zasięgiem jako okręty zaopatrzeniowe, transportowe i pomocnicze tankowce. Ich pierwowzorem był okręt podwodny typu UE (U 117) z czasów I wojny światowej oraz okręty typów I A i IX. W latach 1939-1945 w stoczni Germaniawerft w Kilonii zbudowano w sumie osiem jednostek typu X B (U 116, U 117, U 118, U 119, U 219, U 220, U 233, U 234). Sześć z nich zostało utraconych w trakcie działań wojennych. Jeden został przejęty przez Japończyków po kapitulacji Niemiec w maju 1945 r. (U 219) i włączony do ich floty jako I-505. Drugi z okrętów, które przetrwały wojnę (U 234), został zdobyty przez Amerykanów i zatopiony przez nich w czasie prób w listopadzie 1947 r.
Skryť popis