Historia tego nurtu opozycji działającej w PRL, który najpierw symbolizowały nazwiska Kuronia i Modzelewskiego, a następnie Kuronia i Michnika, doczekała się już obszernych i rzetelnych opracowań. Torują one drogę – i to przepastną – do dalszych badań, choćby w takich dziedzinach jak historia idei politycznych czy analiza dyskursu politycznego. Michał Siermiński poszedł tą drogą. Śmiało podjął się pionierskiej pracy, aby wyjaśnić, kiedy faktycznie tacy wybitni weterani opozycji demokratycznej – lecz pierwotnie socjalistycznej – jak Jacek Kuroń i Adam Michnik zmienili poglądy. Okazuje się, że nastąpiło to w ciągu dziesięciolecia poprzedzającego wybuch rewolucji „Solidarności” z lat 1980-1981, a nie po jej stłumieniu – i że była to bardzo radykalna zmiana całego pierwotnego paradygmatu ideowo-politycznego, który leżał u podstaw Listu otwartego do partii z 1965 roku.

(z posłowia Zbigniewa Marcina Kowalewskiego)

Michał Siermiński - filozof i matematyk, związany z Instytutem Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, członek redakcji kwartalnika kulturalno-politycznego \"Bez Dogmatu\", badacz historii polskiej opozycji politycznej po roku 1956 oraz ruchu \"Solidarność\" z lat 1980-1981. Jego zainteresowania naukowe obejmują również filozofię społeczną, studia nad pamięcią o Holokauście oraz historię stosunków polsko-żydowskich.