Mein Kampf (pol. Moja walka) to ideologiczne wyznanie wiary Adolfa Hitlera. Zaczął je pisać w więzieniu w Landsbergu, gdzie odbywał karę za próbę puczu w Monachium w 1923 roku. Książka opublikowana po raz pierwszy w 1925 (I część) i 1927 roku (II część) stała się biblią narodowych socjalistów. W Trzeciej Rzeszy Mein Kampf wręczano m.in. nowożeńcom. Do końca drugiej wojny światowej tylko w Niemczech sprzedano aż 10 mln egzemplarzy!
W pierwszej części książki Hitler zamieścił propagandową wersję swej biografii. W drugiej zaś zawarł podstawy ideologii ruchu nazistowskiego. Powołując się na rasistowskie teorie, dowodził, że rasą panów są Aryjczycy, a wśród nich szczególna pozycja należy się Niemcom. Słowian uważał za zdolnych jedynie do niewolniczej pracy. Nienawidził Żydów, których po przejęciu władzy w Niemczech chciał się pozbyć. Hitler ponadto obiecywał rodakom zmazanie klęski wojennej z 1918 roku, zjednoczenie narodu niemieckiego, budowę tzw. Wielkich Niemiec oraz uzyskanie przestrzeni życiowej na Wschodzie. Choć te zapowiedzi uważano za bufonadę szaleńca, stały się one tragiczną rzeczywistością w latach trzydziestych i czterdziestych.
Po upadku reżimu hitlerowskiego Mein Kampf w wielu krajach stało się książką zakazaną. Edycja niemiecka przygotowana przez rząd Bawarii ukazała się dopiero w 2016 roku. Obecnie polski czytelnik dostaje do ręki krytyczne wydanie Mein Kampf, opracowane przez wybitnego historyka prof. Eugeniusza Cezarego Króla, znawcę dziejów Trzeciej Rzeszy i narodowego socjalizmu.