Elżbieta Mazur w najnowszej pracy ze znawstwem prezentuje nowe, charakterystyczne dla przełomu wieków XIX i XX zjawisko: rozwój uzdrowisk. Tworzy barwny obraz życia zarówno elit (z urodzenia i majątku), jak i ludzi średnio zamożnych korzystających z kurortów Galicji, Królestwa Polskiego czy zachodnich guberni Rosji. Opisuje standard leczenia i usług hotelowych w sanatoriach, pensjonatach, w wynajmowanych kwaterach. Poznajemy rytm dnia, wyznaczany przez zabiegi, spacery, posiłki. Nieodłącznym elementem uzdrowiskowej codzienności była też rozrywka, zarówno wysokiego, jak i niższego lotu. Obraz kreślony piórem badacza uzupełnia bogata fotograficzna dokumentacja życia uzdrowiskowego.