Spis treści:

Wstęp

I. Bastion islamu na styku światów

II. Siły i plany stron

III. Klęska pierwszej ekspedycji do Acehu (kwiecień 1873 roku)

IV. Zwycięstwo na papierze

V. Okres względnego spokoju

VI. Okres wyczekiwania

Aneksy

Bibliografia

Spis map i schematów

O książce:

Książka, którą Czytelnik trzyma w rękach, nie jest kontynuacją tomu o holenderskim podboju wyspy Bali, który ukazał się w 2023 roku dzięki staraniom Inforteditions. Niemniej jednak obie książki są ze sobą ściśle powiązane. Przede wszystkim łączy je tematyka holenderskich podbojów kolonialnych, którą Autor zainteresował się wiele lat temu dzięki swojemu holenderskiemu przyjacielowi Antoonowi Johanowi Knaapenowi (19702019). Większość tekstu o wojnie acehijskiej została napisana we Lwowie w 2022 roku, co oznacza, że książka powstała w tym samym czasie, co tekst o podboju Bali. Następnie Aceh 1873-1874... trafił na prawie dwa lata do szuflady i być może nigdy nie zostałby ukończony i opublikowany, gdyby nie stosunkowo ciepłe przyjęcie, jakie życzliwy Czytelnik zapewnił pierwszemu kolonialnemu eksperymentowi Autora.

Drugim elementem łączącym obie książki jest postać generała Jana van Swietena był on najwybitniejszą figurą korpusu oficerskiego Holenderskich Indii Wschodnich podczas ekspedycji na Bali, a wojnę w Acehu van Swieten spędził jako głównodowodzący korpusu ekspedycyjnego. O ile ekspedycje na Bali w latach 40.-60. XIX wieku można śmiało nazwać poważnymi porażkami militarnymi, to holenderska ekspansja kolonialna w Acehu była prawdziwą katastrofą dla potężnego imperium kolonialnego i początkiem jego szybkiego upadku. Pisali o tym bez wahania nie tylko holenderscy obserwatorzy wojny w Acehu, ale także jej bezpośredni uczestnicy. Klęska czekała Holendrów nie tylko pod względem militarnym, ale także politycznym, gdyż niemal na oczach wszystkich wyszły na jaw krótkowzroczność i słabość kolonialnego systemu rządów...

O autorze:

Eugen Gorb (1989), z wykształcenia i powołania jest historykiem, miłośnikiem historii wojskowości XVII-XIX wieku. Po tym, jak wiosną 2022 roku został zmuszony do opuszczenia Mariupola, mieszka i pracuje w Czerkasach. W 2023 roku rozpoczął studia doktoranckie na Mariupolskim Uniwersytecie Państwowym (Kijów), będąc jednocześnie wizytującym badaczem we Francuskim Centrum Badawczym Nauk Humanistycznych i Społecznych w Pradze (CEFRES). Jest autorem szeregu książek z zakresu historii wojskowości XVII-XIX wieku oraz ponad 40 artykułów w języku ukraińskim, polskim i angielskim.