Zima 1812 roku. Po klęsce Napoleona pod Moskwą rozbite oddziały armii cofają się przez skute lodem ziemie Mińszczyzny, niosąc ze sobą głód, śmierć i rozpacz. Wśród bezkresnych puszcz, w samotnym dworze w Przesiece, piętnastoletni Witold Wróblewski i jego siostra Jadwiga zostają rzuceni w wir wydarzeń, które przerosły ich dziecięcy świat. Napad maruderów, płonący dom, ucieczka przez las pełen wilków i śmiertelnego zimna to próba charakteru, odwagi i miłości do ojczyzny. W tle dramatycznych wydarzeń przewija się postać księcia Józefa Poniatowskiego, symbolu niezłomnego ducha i rycerskiego honoru. Walery Przyborowski kreśli poruszający obraz losów polskiej szlachty na tle zawieruchy napoleońskiej, ukazując, jak wielka historia splata się z losem jednostek.