Wojna austriacko-turecka z lat 1716-1718 należy do tych wojen tureckich, które są dość dobrze zbadane w europejskiej historiografii. Przyczyn tego należy szukać w postaci głównodowodzącego armią habsburską w tamtym okresie, księcia Eugeniusza Sabaudzkiego. Ciągłe zainteresowanie studiowaniem kampanii jednego z uznanych geniuszy sztuki wojskowej nie powinno było pozostawić białych plam w historii wojny 1716-1718. Jednak w tym konkretnym przypadku wszystko okazało się dokładnie odwrotne. Powstała wyłącznie europocentryczna wizja pierwszej wojny austriacko-tureckiej XVIII wieku, przez co nawet tureccy historycy ostatnich dziesięcioleci nie potrafili skutecznie wypełnić wyrazistej luki w faktografii osmańskiej strony konfliktu.

Idea tej książki zrodziła się u Autora po lekturze monografii bitwy pod Zentą autorstwa Łukasza Pabicha. Można nawet powiedzieć, że nasz tekst o oblężeniu Belgradu w 1717 roku stanowi logiczną kontynuację narracji Pabicha, gdyż wielokrotnie będziemy odwoływać się do doświadczeń Wielkiej Wojny Tureckiej i bitwy pod Zentą. Oprócz oczywistych podobieństw między tymi dwoma konfliktami, istnieją również wyraźne różnice, które sprawiają, że konieczne jest napisanie historii wojny 1716-1718 szerokimi kreskami...