Turystyka należy obecnie do najszybciej rozwijających się dziedzin działalności gospodarczej. Wynika to z jej dynamizującego wpływu na rozwój ekonomiczny krajów, regionów, obszarów recepcji turystycznej itp. (tzw. efekt mnożnikowy). Z branżą turystyczną ścisły związek wykazuje rekreacja. W literaturze przedmiotu wskazuje się na konieczność łącznego analizowania turystyki i rekreacji jako składowych gospodarki. Wynika to ze znacznego podobieństwa obu branż, a zwłaszcza w zakresie ich usługowego charakteru. Ponadto, zarówno turystyka, jak i rekreacja wiążą się z wykorzystaniem czasu wolnego. Działalność turystyczno-rekreacyjna ma – z jednej strony – wymiar gospodarczy, z drugiej zaś – jest formą zagospodarowania czasu wolnego. W obydwu przypadkach ta sfera aktywności ludzkiej charakteryzuje się wysokim stopniem ryzyka. Jest to ryzyko specyficzne, zarówno dla poszczególnych form tego rodzaju działalności, jak też dla podmiotów gospodarczych. Ryzyko osłabia bezpieczeństwo interesów przedsiębiorców, jak też turystów czy rekreantów. Za optymalną i najefektywniejszą metodę zarządzania ryzykiem uznaje się instytucję ubezpieczenia. Ubezpieczenie służy niwelowaniu negatywnych skutków następstw zdarzeń losowych. Transfer ryzyka od klienta do ubezpieczyciela jest podstawą tworzenia produktów ubezpieczeniowych i kalkulacji składek. Składki są ceną, którą płaci ubezpieczony za ochronę ubezpieczeniową. Podręcznik przeznaczony głównie dla studentów kierunku Turystyka i rekreacja. Może być również przydatny menedżerom zarządzającym firmami prowadzącymi działalność w zakresie turystyki i rekreacji. Skryť popis