Telewizyjna wersja przedstawienia na Scenie w Baraku Teatru Współczesnego w Warszawie. Dramat, utrzymany w konwencji groteskowej opowieści o świecie naznaczonym piętnem rozkładu wszelkich wartości. Podejmuje problematykę roli i miejsca intelektualisty we współczesnych realiach życia. W rodzinie Stomila i Eleonory dochodzi do paradoksalnego konfliktu pokoleń pomiędzy nowoczesnymi, łamiącymi normy, rodzicami a ich synem. Artur buntuje się przeciwko dogmatycznie pojmowanej wolności, żąda powrotu do tradycji i porządku świata. Próba sztucznego narzucenia rodzinie starych form, histeryczne poszukiwanie idei kończy się klęską. Artur zostaje zabity przez panoszące się w domu indywiduum, Edka, na którego rozkaz stary wuj tańczy tango. W rzeczywistości w rytmie ekstatycznej La Cumparsity donikąd porusza się inteligencka widownia, której podsunięto lustro i której teatr tym razem pozwala się beztrosko bawić, co stanowi o gorzkiej wymowie arcydzieła Mrożka.