Książka stanowi próbę syntetycznego ujęcia problematyki funkcjonowania układów kooperacyjnych w warunkach nowej ekonomii prezentuje podstawy teoretyczne oraz weryfikacje empiryczne związane z wybranymi aspektami zarządzania zasobami niematerialnymi w perspektywie sieciowej ze szczególnym uwzględnieniem procesów dyfuzji wiedzy w relacjach współpracy.
Zawarte w niej dywagacje wpisują się w trzecią i czwartą warstwę teorii zasobowej, gdyż uwzględniają badania nad międzyorganizacyjnym uczeniem się oraz pozyskiwaniem i wykorzystywaniem wiedzy w układach kooperacyjnych. Podkreślają zmienność wiązki zasobów konstelacji uwarunkowaną dynamicznymi kompetencjami układu.
Opracowanie ma charakter naukowy o dużych walorach praktycznych. Zawiera konkretne wskazówki, procedury i narzędzia, pomocne dla zarządzających organizacjami działającymi w układach sieciowych czyli większości menedżerów przedsiębiorstw operujących w nowej rzeczywistości gospodarki opartej na wiedzy.
Przeznaczone jest dla szerokiego grona odbiorców przede wszystkim pasjonatów zarządzania obejmującego teoretyków, praktyków oraz studentów.