W listopadzie 1977 roku odbyła się XIII Konferencja Sprawozdawczo-Wyborcza PZPR przy udziale premiera Piotra Jaroszewicza. Określono na niej najważniejsze zadania. Na 1978 rok przewidziano uruchomienie produkcji nowego polskiego samochodu osobowego. Polonez zyskał nazwę dzięki czytelnikom „Życia Warszawy”. Nazwa została wybrana poprzez plebiscyt rozstrzygnięty w 1979 roku. Pierwsze egzemplarze nowego samochodu nosiły nazwę „Polski”. Słowo „Polonez” dobrze kojarzyło się Polakom, a za granicą było znane dzięki Fryderykowi Chopinowi. Po francusku polonez (polonaise) oznacza Polkę, w tym języku słowo samochód jest rodzaju żeńskiego. Nowoczesne nadwozie Poloneza zostało przystosowane do mechanizmów Polskiego Fiata 125p. Inżynierowie z FSO postawili sobie za cel podniesienie niezawodności i trwałości części mechanicznych w nowym samochodzie. W tym celu zmodernizowano m.in. silnik, skrzynię biegów, wał napędowy i tylny most. Prototypy samochodów, z nadwoziem pięcio i trzydrzwiowym, zostały wykonane we Włoszech. W latach 1978 – 2002 wyprodukowano 1100104 samochody, w tym 66703 w wersji Truck. Za granicę, do 72 krajów, sprzedano 227646 egzemplarzy różnych wersji. Publikacja przedstawia historię powstania oraz konstrukcję seryjnych wersji osobowych i dostawczych Polonezów oraz wersje rajdowe i prototypy.

Jest to pierwsza monografia dotycząca samochodów Polonez.