Pewnego dnia, po przeczytaniu takiej książki jak „Mały Książę”, zaczynamy rozumieć, że dojrzewając, zapodzialiśmy gdzieś w sobie coś ważnego i wartościowego, bez czego nie można czuć się naprawdę szczęśliwym. Wtedy zaczynamy pędzić w poszukiwaniu zagubionego, gotowi nawet wejść na statek kosmiczny, by wśród miliardów gwiazd odnaleźć tę właśnie planetę, na której uśmiechnięty złotowłosy chłopiec opiekuje się swoją różą.\nCzy trzeba szukać tak daleko?\nPrzecież Mały Książę mieszka w każdym z nas i nadal przyjaźni się z naszymi dziećmi. Po prostu jako dorośli zapomnieliśmy o tym i zaczęliśmy walczyć o najlepsze miejsce pod słońcem, nie zdając sobie sprawy, że nie da się posiadać części świata na własność, bo świat należy do wszystkich i do każdego z nas w całości, że my jesteśmy światem. Zapomnieliśmy, że świat to kolory, zapachy, emocje i uczucia, z których najważniejsza jest miłość. To dlatego Mały Książę schował się głęboko, głęboko w każdym z nas i czeka, aż przypomnimy sobie o nim i powiemy do niego:\n„Cześć, Mały Książę! Jestem gotów iść obok Ciebie”. Gdy to usłyszy, na pewno weźmie Cię za rękę. Uwierz mi.

Powiastka filozoficzna dla dzieci oraz tych dorosłych, którzy zachowali dziecko w sobie. Utwór, zaliczany do klasyki światowej literatury, należy do wyjątkowych również wśród dzieł Antoine’a de Saint-Exupéry’ego. Autor nadał swojej opowieści formę baśniowej opowieści. Zawiera ona sumę przemyśleń na najważniejsze tematy: miłości, przyjaźni i — śmierci.