Pewnego dnia, po przeczytaniu takiej książki jak Mały Książę, uświadamiamy sobie, że jako dorośli straciliśmy coś ważnego i cennego, bez czego nie można czuć się naprawdę szczęśliwym. którego uśmiechnięty złotowłosy chłopak dba o swoją Różę.\nPo prostu jako dorośli zapomnieliśmy o tym i zaczęliśmy walczyć o najlepsze miejsce pod słońcem, nie zdając sobie sprawy, że nie da się posiadać części świata na własność, bo świat należy do wszystkich i do wszystkich, że my jesteśmy światem. Zapomnieliśmy, że świat to kolory, zapachy, emocje i uczucia, z których najważniejsza jest miłość. Z tego Mały Książę ukrył się głęboko, głęboko w każdym z nas i czekał, aż zostanie zapamiętany i powiedział: „Cześć, Mały Książę! Jestem gotów iść obok ciebie.” I na pewno weźmie cię za rękę. Uwierz mi.\"

\"Однажды, прочитав такую книгу, как «Маленький принц», мы понимаем, что, повзрослев, потеряли в себе что-то важное и ценное, без чего невозможно почувствовать себя по-настоящему счастливыми. И мы бросаемся на поиски утраченного с готовностью даже сесть в космический корабль, чтобы среди миллиардов звёзд найти ту самую планету, на которой улыбающийся золотоволосый мальчик ухаживает за своей Розой.А стоит ли искать его так далеко? Ведь он живёт в каждом из нас и всё ещё дружит с нашими детьми. Просто, став взрослыми, мы забыли о нём и стали бороться за лучшее место под солнцем, не понимая, что владеть частью мира невозможно, ведь мир принадлежит всем и каждому только целиком, что мы и есть мир. Мы забыли о том, что мир — это краски, запахи, эмоции и чувства, главное из которых — любовь. От этого Маленький принц спрятался глубоко-глубоко внутри каждого из нас и стал ждать, когда о нём вспомнят и скажут: «Здравствуй, Маленький принц! Я готов идти рядом с тобой». И он обязательно возьмёт вас за руку. Поверьте.\"