Autor podejmuje próbę odczytania dzieła Georges\'a Battaille\'a w świetle francuskich tekstów krytycznych drugiej połowy XX wieku. Próba ta opiera się na założeniu, że uchwycenie otwartości charakteryzującej myśl Bataille\'a, dzisiaj klasyka literatury francuskiej, który doczekał się wydania powieści i opowiadań w prestiżowej bibliotece Plejady, musi się wiązać ze sprzeniewierzeniem się owej myśli, ujmowanej przez większość krytyków w kategoriach egzegezy historyczno-literackiej, co paradoksalnie umożliwia \"wierną\" lekturę tekstu. Przyjęta w rozprawie metodologia wypływa z zaproponowanej przez Rolanda Barthes\'a szczególnej strategii lektury, polegającej na \"czytaniu z uniesioną głową\", uniemożliwiającym ograniczenie lektury do wybranego korpusu badawczego (dzieło Bataille\'a), akcentując tym samym jej otwarty charakter, pozwalający na jej kontynuację w obrębie innych tekstów. Metodologia ta odrzuca charakterystyczne dla dyskursu historyczno-literackiego pojęcie \"wpływu\", przeciwstawiając mu pojęcie \"efektu\", a ściślej mówiąc \"efektu Bataille\'a\", będącego trawestacją \"efektu motyla\" - metafory obrazującej zjawisko meteorologiczne odkryte przez Edwarda Lorenza, które dało matematyczne podwaliny teorii chaosu w fizyce.